ура́рты

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. ура́рты
Р. ура́ртаў
Д. ура́ртам
В. ура́ртаў
Т. ура́ртамі
М. ура́ртах

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ура́рты, ‑аў.

Народ, які насяляў старажытную дзяржаву Урарту.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)