урадзі́цца, ураджу́ся, уро́дзішся, уро́дзіцца; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пра плады, злакавыя расліны і пад.: вырасці, паспець.

Добры авёс урадзіўся.

2. якім і ў каго. Аказацца з якімі-н. якасцямі, асаблівасцямі ад нараджэння; нарадзіцца падобным на каго-н. (разм.).

Такім ён ужо ўрадзіўся.

У. ў бацьку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ура́дзіцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ура́джуся ура́дзімся
2-я ас. ура́дзішся ура́дзіцеся
3-я ас. ура́дзіцца ура́дзяцца
Прошлы час
м. ура́дзіўся ура́дзіліся
ж. ура́дзілася
н. ура́дзілася
Загадны лад
2-я ас. ура́дзься ура́дзьцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час ура́дзіўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

урадзі́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ураджу́ся уро́дзімся
2-я ас. уро́дзішся уро́дзіцеся
3-я ас. уро́дзіцца уро́дзяцца
Прошлы час
м. урадзі́ўся урадзі́ліся
ж. урадзі́лася
н. урадзі́лася
Загадны лад
2-я ас. урадзі́ся урадзі́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час урадзі́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

урадзі́цца сов.

1. (об урожае) уроди́ться;

2. разг. уроди́ться; роди́ться;

такі́м ён ужо́ ўрадзі́ўся — таки́м он уже́ уроди́лся (роди́лся)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

урадзі́цца, ураджуся, уродзішся, уродзіцца; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Вырасці, паспець (пра плады, злакавыя расліны і пад.). — А як авёс наш урадзіўся? Схадзіць бы ў Ліпава пабачыць! Колас.

2. Разм. Нарадзіцца, з’явіцца на свет (пра чалавека). [Жонка:] Я ведаю, што гавару. Бачыла я калі прасветлую гадзіну? Або Марыльчына дзіця ўрадзілася на вялікае шчасце? Чорны. // Аказацца з якімі‑н. якасцямі, асаблівасцямі ад нараджэння. [Адам] прывык да сваёй адзіноты. Апраўдваўся: такі ён ужо ўрадзіўся. Замкнуты, нелюдзімы. Вышынскі. // у каго. Нарадзіцца падобным на каго‑н. Урадзіцца ў бацьку. □ — Дзіва што, — казала [Кліменту] Анісева маці. — Месца табе трэба шмат... І ў каго ты ўрадзіўся такі гмах? Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

урадзі́цца

1. с.-г. (пра расліны) gedéihen* vi (s);

авёс урадзі́ўся der Háfer steht gut;

2. (пра чалавека):

урадзі́цца ў каго-н. nach j-m geráten*, j-m ähneln

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

уроди́ться

1. (вырасти) урадзі́цца, урадзі́ць; зарадзі́ць;

2. (родиться) разг. урадзі́цца, нарадзі́цца; (в кого-л.) урадзі́цца, уда́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

урадзі́ць с.-г. гл. урадзі́цца 1.

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

obrodzić się

зак. урадзіцца; зарадзіць, даць добры ўраджай

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

árten

vt (s) (nach D) урадзі́цца (у каго-н.), быць падо́бным (да каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)