упіхну́ты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
упіхну́ты |
упіхну́тая |
упіхну́тае |
упіхну́тыя |
| Р. |
упіхну́тага |
упіхну́тай упіхну́тае |
упіхну́тага |
упіхну́тых |
| Д. |
упіхну́таму |
упіхну́тай |
упіхну́таму |
упіхну́тым |
| В. |
упіхну́ты (неадуш.) упіхну́тага (адуш.) |
упіхну́тую |
упіхну́тае |
упіхну́тыя (неадуш.) упіхну́тых (адуш.) |
| Т. |
упіхну́тым |
упіхну́тай упіхну́таю |
упіхну́тым |
упіхну́тымі |
| М. |
упіхну́тым |
упіхну́тай |
упіхну́тым |
упіхну́тых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
упіхну́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
упіхну́ты |
упіхну́тая |
упіхну́тае |
упіхну́тыя |
| Р. |
упіхну́тага |
упіхну́тай упіхну́тае |
упіхну́тага |
упіхну́тых |
| Д. |
упіхну́таму |
упіхну́тай |
упіхну́таму |
упіхну́тым |
| В. |
упіхну́ты (неадуш.) упіхну́тага (адуш.) |
упіхну́тую |
упіхну́тае |
упіхну́тыя (неадуш.) упіхну́тых (адуш.) |
| Т. |
упіхну́тым |
упіхну́тай упіхну́таю |
упіхну́тым |
упіхну́тымі |
| М. |
упіхну́тым |
упіхну́тай |
упіхну́тым |
упіхну́тых |
Кароткая форма: упіхну́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
упіхну́ты, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад упіхнуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вто́лкнутый упхну́ты, упіхну́ты, увапхну́ты, мног. паўпіха́ны, паўпі́хваны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)