Verbum

анлайнавы слоўнік

упрэ́гчы², -рагу́, -ражэ́ш, -ражэ́; -ражо́м, -ражаце́, -рагу́ць; -ро́г, -рэ́гла; -ражы́; -рэ́жаны; зак., што.

Тое, што і упражыць.

У. боб.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

упрэ́гчы

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	упрагу́	упражо́м
2-я ас.	упражэ́ш	упражаце́
3-я ас.	упражэ́	упрагу́ць
Прошлы час
м.	упро́г	упрэ́глі
ж.	упрэ́гла
н.	упрэ́гла
Загадны лад
2-я ас.	упражы́	упражы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час	упро́гшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

упрэ́гчы¹, -рагу́, -ражэ́ш, -ражэ́; -ражо́м, -ражаце́, -рагу́ць; -ро́г, -рэ́гла; -ражы́; -ро́жаны; зак., каго (што) у што.

Тое, што і запрэгчы.

У. каня ў калёсы.

|| незак. упрага́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| звар. упрэ́гчыся, -рагу́ся, -ражэ́шся, -ражэ́цца; -ражо́мся, -ражаце́ся, -рагу́цца; -ро́гся, -рэ́глася; -ражы́ся; зак.

У. ў работу (перан.: уключыцца ў доўгую, цяжкую работу; разм.); незак. упрага́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

упрэ́гчы I сов., прям., перен. впрячь;

у. каня́ ў са́ні — впрячь коня́ в са́ни;

у. ў рабо́ту — впрячь в рабо́ту

упрэ́гчы II сов., см. упра́жыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упрэ́гчы ¹, упрагу, упражэш, упражэ; упражом, упражаце, упрагуць; пр. упрог, упрэгла; заг. упражы; зак., каго.

1. Запрэгчы ў павозку, воз і пад. Сурвіла, не чакаючы больш фармальнага дазволу, шпарка ўпрог у аглоблі кабылу і рушыў на двор ратушы. Чорны.

2. перан. Разм. Уключыць у работу, прымусіць многа працаваць. Вы, Павел Андрэевіч, відаць, па злосці мяне ў дакладчыкі ўпісалі. — Прафесар зірнуў Будніку ў твар. — Я ж разумею, даклад вам даручалі, а вы і мяне ў яго ўпрэглі. Галавач.

упрэ́гчы ², упрагу, упражэш, упражэ; упражом, упражаце, упрагуць; пр. упрог, упрэгла; заг. упражы; зак., што.

Тое, што і упражыць. Упрэгчы боб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упрэ́гчы éinspannen vt, vórspannen vt, ánspannen vt, ánschirren vt;

упрэ́гчы ко́ней у воз die Pférde vor den Wágen spánnen;

◊

упрэ́гчы каго-н. у рабо́ту разм. j-m viel Árbeit áufbürden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

упрага́цца гл. упрэгчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

упрага́ць гл. упрэгчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

упрэ́жаны ¹, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад упрэгчы ¹.

упрэ́жаны ², ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад упрэгчы ².

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упрага́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да упрэгчы ¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)