упро́шваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. упро́шваю упро́шваем
2-я ас. упро́шваеш упро́шваеце
3-я ас. упро́швае упро́шваюць
Прошлы час
м. упро́шваў упро́швалі
ж. упро́швала
н. упро́швала
Загадны лад
2-я ас. упро́швай упро́швайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час упро́шваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

упро́шваць несов. упра́шивать; умоля́ть; см. упрасі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упро́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да упрасіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упро́шваць mit Bítten bestürmen; (ínständig) bítten*;

прыму́сіць сябе́ ўпро́шваць sich nötigen lássen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

упрасі́ць, -рашу́, -ро́сіш, -ро́сіць; -ро́шаны; зак., каго (што) з інф.

Просьбамі пераканаць зрабіць што-н.

У. застацца яшчэ на дзянёк.

|| незак. упро́шваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. упро́шванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

упра́шивать несов. упро́шваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упро́шванне ср. упра́шивание; см. упро́шваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

умоля́ть несов. малі́ць, прасі́ць, упро́шваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упро́шванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. упрошваць — упрасіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

entreat [ɪnˈtri:t] v. fml упро́шваць, малі́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)