упро́чение книжн. умацава́нне, -ння ср., замацава́нне, -ння ср.; усталява́нне, -ння ср.; неоконч. умацо́ўванне, -ння ср., замацо́ўванне, -ння ср., усталёўванне, -ння ср.; см. упро́чивать.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

умацо́ўванне ср. укрепле́ние; упроче́ние; см. умацо́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

замацава́нне ср., в разн. знач. закрепле́ние; упроче́ние; см. замацава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

замацо́ўванне ср., в разн. знач. закрепле́ние; упроче́ние; см. замацо́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усталява́нне ср.

1. установле́ние; устрое́ние;

2. укрепле́ние, утвержде́ние, упро́чение;

1, 2 см. усталява́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

умацава́нне ср.

1. (действие) укрепле́ние; упроче́ние;

у. бераго́ў ракі́ — укрепле́ние берего́в реки́;

у. экано́мікі — укрепле́ние (упроче́ние) эконо́мики;

у. дысцыплі́ны — укрепле́ние дисципли́ны;

2. (оборонительное сооружение) укрепле́ние;

лі́нія ўмацава́нняў — ли́ния укрепле́ний;

падзе́мныя ўмацава́нні — подзе́мные укрепле́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)