упра́жыцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ыцца; зак.

Спражыцца да поўнай гатоўнасці (пра гарох, боб, семкі).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

упра́жыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. упра́жыцца упра́жацца
Прошлы час
м. упра́жыўся упра́жыліся
ж. упра́жылася
н. упра́жылася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

упра́жыцца сов. (о бобах, семечках и т.п.) ужа́риться, прожа́риться, прокали́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упра́жыцца, ‑жыцца; зак.

Добра прагрэцца на агні; спражыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ужа́риться усма́жыцца; усква́рыцца; упра́жыцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упрэ́гчыся I сов., прям., перен. впря́чься

упрэ́гчыся II сов., см. упра́жыцца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упрэ́гчыся ​1, упрагуся, упражэшся, упражэцца; упражомся, упражацеся, упрагуцца; пр. упрогся, упрэглася; заг. упражыся; зак.

1. Запрэгчы сябе ў павозку, воз і пад. Узлажыўшы хамут з дугою на калёсы, Сяргей упрогся і пацягнуў у гай. Нікановіч.

2. перан. Разм. Уключыцца ў работу, многа і цяжка працаваць. Па духу пісьма можна было зразумець, што.. [Кудзельскі] на новым месцы ўжо абжыўся як след і па-сапраўднаму ўпрогся ў работу. Алешка. [Андрэй] вярнуўся перад жнівом дахаты і зноў упрогся ў ярмо на бацькавай гаспадарцы. Машара.

упрэ́гчыся ​2, упражэцца; пр. упрогся, упрэглася; зак.

Тое, што і упражыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)