упрага́цца гл. упрэгчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

упрага́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. упрага́юся упрага́емся
2-я ас. упрага́ешся упрага́ецеся
3-я ас. упрага́ецца упрага́юцца
Прошлы час
м. упрага́ўся упрага́ліся
ж. упрага́лася
н. упрага́лася
Загадны лад
2-я ас. упрага́йся упрага́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час упрага́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

упрага́цца несов., возвр., страд. впряга́ться; см. упрэ́гчыся I, упрага́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упрага́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да упрэгчыся.

2. Зал. да упрагаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упрага́цца разм. sich éinspannen;

упрага́цца ў рабо́ту разм. sich (D) viel Árbeit áufbürden [áufhalsen]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

упрэ́гчы¹, -рагу́, -ражэ́ш, -ражэ́; -ражо́м, -ражаце́, -рагу́ць; -ро́г, -рэ́гла; -ражы́; -ро́жаны; зак., каго (што) у што.

Тое, што і запрэгчы.

У. каня ў калёсы.

|| незак. упрага́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| звар. упрэ́гчыся, -рагу́ся, -ражэ́шся, -ражэ́цца; -ражо́мся, -ражаце́ся, -рагу́цца; -ро́гся, -рэ́глася; -ражы́ся; зак.

У. ў работу (перан.: уключыцца ў доўгую, цяжкую работу; разм.); незак. упрага́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

впряга́ться возвр., страд. упрага́цца, запрага́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упрэ́гчыся гл. упрагацца

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

wprzęgać się

незак. упрагацца, запрагацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)