управи́тель уст.

1. (учреждения, хозяйства) кіраўні́к, -ка́ м.; (заведующий) зага́дчык, -ка м.; (администратор) адміністра́тар, -ра м.;

2. (имения) акано́м, -ма м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

управитель

Том: 35, старонка: 88.

img/35/35-088_0445_Управитель.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

акано́м м., дорев. (в имении) управля́ющий; управи́тель; эконо́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)