упо́рысты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. упо́рысты упо́рыстая упо́рыстае упо́рыстыя
Р. упо́рыстага упо́рыстай
упо́рыстае		 упо́рыстага упо́рыстых
Д. упо́рыстаму упо́рыстай упо́рыстаму упо́рыстым
В. упо́рысты (неадуш.)
упо́рыстага (адуш.)		 упо́рыстую упо́рыстае упо́рыстыя (неадуш.)
упо́рыстых (адуш.)
Т. упо́рыстым упо́рыстай
упо́рыстаю		 упо́рыстым упо́рыстымі
М. упо́рыстым упо́рыстай упо́рыстым упо́рыстых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

intractable

[ɪnˈtræktəbəl]

adj.

непада́тлівы, упа́рты, упо́рысты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

obstinate

[ˈɑ:bstɪnət]

adj.

упо́рысты, упа́рты; нараві́сты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

mulish

[ˈmju:lɪʃ]

adj.

як мул; упа́рты, упо́рысты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

obtrusive

[əbˈtru:sɪv]

adj.

даку́члівы, насты́рлівы, назо́йлівы; упо́рысты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

contumatious

[,kɑ:ntəˈmeɪʃəs]

adj.

непако́рны, бунта́рны, які́ не падпара́дкуецца; непаслухмя́ны, упо́рысты, упа́рты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

stubborn

[ˈstʌbərn]

adj.

1) заця́ты

stubborn resistance — заця́ты супраці́ў

2) упо́рысты, упа́рты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)