упоко́иться

1. уст. супако́іцца, заспако́іцца;

2. (об умершем, похороненном) спачы́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упокоиться

Том: 35, старонка: 70.

img/35/35-070_0363_Упокоиться.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

спачы́ць сов.

1. отдохну́ть;

2. перен., уст. (умереть) почи́ть, опочи́ть, упоко́иться;

◊ с. ве́чным сном — почи́ть ве́чным сном

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)