упере́ть сов.

1. упе́рці; см. упира́ть 1;

2. перен. (глаза, взор), разг. упе́рці; утаро́піць;

упере́ть глаза́ в сте́ну упе́рці (утаро́піць) во́чы ў сцяну́;

3. перен., разг. (настоятельно указать, подчеркнуть значение) падкрэ́сліць; зрабі́ць упо́р;

4. (украсть) прост. спе́рці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упе́рці сов.

1. разг. (впихнуть, втиснуть) впере́ть;

2. разг. втащи́ть, вволо́чь;

у. мяшо́к у ха́ту — втащи́ть (вволо́чь) мешо́к в ха́ту;

3. (делая упор) упере́ть;

у. жэ́рдку ў сцяну́упере́ть шест в сте́ну;

4. разг. (навязать) всучи́ть;

у. бракава́ны прыёмнік — всучи́ть брако́ванный приёмник;

5. разг. (напрасно израсходовать деньги) всади́ть;

у. ты́сячу рублёў — всади́ть ты́сячу рубле́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уткну́ть сов., разг.

1. (упереть во что-л.) уперці; (воткнуть) обл. уваткнуць;

2. (погрузить во что-л.) разг. уткну́ць; (спрятать во что-л.) схава́ць;

3. перен. (неподвижно устремить — глаза, взгляд) упе́рці, утаро́піць;

уткну́ть нос уткну́ць (уваткну́ць) нос;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)