упере́ть сов.
1. упе́рці; см. упира́ть 1;
2. перен. (глаза, взор), разг. упе́рці; утаро́піць;
упере́ть глаза́ в сте́ну упе́рці (утаро́піць) во́чы ў сцяну́;
3. перен., разг. (настоятельно указать, подчеркнуть значение) падкрэ́сліць; зрабі́ць упо́р;
4. (украсть) прост. спе́рці.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
упе́рці сов.
1. разг. (впихнуть, втиснуть) впере́ть;
2. разг. втащи́ть, вволо́чь;
у. мяшо́к у ха́ту — втащи́ть (вволо́чь) мешо́к в ха́ту;
3. (делая упор) упере́ть;
у. жэ́рдку ў сцяну́ — упере́ть шест в сте́ну;
4. разг. (навязать) всучи́ть;
у. бракава́ны прыёмнік — всучи́ть брако́ванный приёмник;
5. разг. (напрасно израсходовать деньги) всади́ть;
у. ты́сячу рублёў — всади́ть ты́сячу рубле́й
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уткну́ть сов., разг.
1. (упереть во что-л.) уперці; (воткнуть) обл. уваткнуць;
2. (погрузить во что-л.) разг. уткну́ць; (спрятать во что-л.) схава́ць;
3. перен. (неподвижно устремить — глаза, взгляд) упе́рці, утаро́піць;
◊
уткну́ть нос уткну́ць (уваткну́ць) нос;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)