уперахва́т

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
уперахва́т - -

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уперахва́т, прысл.

Разм.

1. Перахватваючы рукой (рукамі). Цягнуць вяроўку ўперахват.

2. Наперарэз каму‑, чаму‑н., каб перахваціць каго‑, што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уперахва́т прысл. разм.:

бе́гчы ўперахва́т den Weg ábschneiden*; j-m in den Weg láufen*, j-s Weg kréuzen, j-m in die Quére láufen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вперехва́т нареч., прост.

1. уперахва́т;

тяну́ть верёвку вперехва́т цягну́ць вяро́ўку ўперахва́т;

2. (наперерез) наперарэ́з, наперахва́т, разг. напярэ́ймы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)