уніза́ць, -іжу́, -іжаш, -іжа; -ізаны; зак., што.

Нанізваючы, навешваючы, пакрыць паверхню чаго-н. вялікай колькасцю якіх-н. прадметаў.

У. ёлку цацкамі.

Ляшчына ўнізана гронкамі арэхаў (перан.). Пальцы, унізаныя пярсцёнкамі (перан.).

|| незак. уні́зваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уніза́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уніжу́ уні́жам
2-я ас. уні́жаш уні́жаце
3-я ас. уні́жа уні́жуць
Прошлы час
м. уніза́ў уніза́лі
ж. уніза́ла
н. уніза́ла
Загадны лад
2-я ас. уніжы́ уніжы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час уніза́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уніза́ць сов. униза́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уніза́ць, уніжу, уніжаш, уніжа; зак., што.

Нанізваючы, навешваючы, накрыць паверхню чаго‑н. вялікай колькасцю якіх‑н. прадметаў. Унізаць пальцы пярсцёнкамі. Унізаць ёлку цацкамі. // (часцей у форме дзеепрым. зал. пр.). Быць увешаным, пакрытым чым‑н. Прабраўся я праз .. заслон [дубкоў] і вачам сваім не паверыў: тонкія галінкі ляшчыны былі ўнізаны гронкамі арэхаў. Жычка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

униза́ть сов. уніза́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уні́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да унізаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уні́заны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. да унізаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уні́званне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. унізваць — унізаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)