Уні... 10/473

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

уні-

(лац. unus, uni = адзін)

першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «адзін».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Díenstkleidung

f - фо́рменнае адзе́нне, (уні)фо́рма

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

уніфіля́рны

(ад уні- + лац filum = нітка)

аднанітачны (напр. у. кабель).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Ángleichung

f -, -en ураўно́ўванне; уні- фіка́цыя; лінгв. асіміля́цыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

унівале́нты

(ад уні- + лац. valens, -ntis = моцны)

адзінкавыя, няспараныя храмасомы ў першым дзяленні меёзу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

уніпаля́рны

(ад уні- + палярны)

аднаполюсны;

у-ая праводнасць — праводнасць току пераважна ў адным напрамку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

унінаміна́льны

(ад уні- + лац. nomen = імя);

у-ая акруга — выбарчая акруга, ад якой выбіраецца адзін дэпутат.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

уніпры́нт

(ад уні- + англ. print = адбітак, друк)

адзін са спосабаў прыгатавання эластычных форм для глыбокага друку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)