унё́сак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. унё́сак унё́скі
Р. унё́ску унё́скаў
Д. унё́ску унё́скам
В. унё́сак унё́скі
Т. унё́скам унё́скамі
М. унё́ску унё́сках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

унёсак м. вклад;

вялі́кі ўнёсак у маста́цтва — большо́й вклад в иску́сство

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

унёсак м. разм. Béitrag m -(e)s, -träge (у што-н. zu D);

зрабі́ць унёсак éinen Béitrag líefern [léisten];

зрабі́ць унёсак у наву́ку éinen Béitrag zur Entwícklung der Wíssenschaft léisten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

паево́й паявы́;

паево́й взнос паявы́ ўзнос (унёсак);

паево́е накопле́ние паяво́е накапле́нне;

паева́я кни́жка паява́я кні́жка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

contribute [kənˈtrɪbju:t] v. (to/towards)

1. садзе́йнічаць, спрыя́ць

2. ахвярава́ць (грошы); рабі́ць укла́д/унёсак (у якую-н. справу)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

fee [fi:] n.

1. пла́та; ганара́р;

There is no entrance fee to the museum. Уваход у музей бясплатны.

2. узно́с, унёсак;

membership fees чле́нскія ўзно́сы/унёскі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

instalment [ɪnˈstɔ:lmənt] n.

1. узно́с, унёсак;

pay by instalments плаці́ць у растэрміно́ўку

2. асо́бны вы́пуск, ча́стка (кніжкі, тэлесерыяла і да т.п., якія выходзяць праз пэўны тэрмін)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

due​1 [dju:] n.

1. : To give him his due, he tried hard. Трэба аддаць яму належнае – ён вельмі стараўся.

2. pl. dues унёсак;

harbour dues парто́выя збо́ры

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wkład, ~u

м.

1. уклад; узнос; унёсак;

2. заменны элемент; спец. укладыш;

wkład do drukarki — картрыдж

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

cegiełka

cegiełk|a

ж.

1. цаглінка;

2. уклад; унёсак;

przyłożyć ~ę (do dzieła) — унесці свой сціплы ўклад (у справу)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)