уну́рвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уну́рваюся уну́рваемся
2-я ас. уну́рваешся уну́рваецеся
3-я ас. уну́рваецца уну́рваюцца
Прошлы час
м. уну́рваўся уну́рваліся
ж. уну́рвалася
н. уну́рвалася
Загадны лад
2-я ас. уну́рвайся уну́рвайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час уну́рваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уну́рвацца несов.

1. пону́риваться;

2. уставля́ться, утыка́ться;

1, 2 см. уну́рваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уну́рвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да унурыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уну́рыцца, -руся, -рышся, -рыцца; зак.

1. у што. Утуліцца ў што-н. або, паваліўшыся з разгону наперад, уткнуцца тварам у зямлю, снег і пад.

У. ў падушку.

З разгону ў. тварам у пясок.

2. у што. Захапіўшыся, паглыбіцца ў што-н.

У. ў чытанне.

3. Апусціць галаву, панурыцца.

У. і маўчаць.

|| незак. уну́рвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)