унукаў - Пошук

уну́каў

прыметнік, прыналежны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	уну́каў	уну́кава	уну́кава	уну́кавы
Р.	уну́кавага	уну́кавай уну́кавае	уну́кавага	уну́кавых
Д.	уну́каваму	уну́кавай	уну́каваму	уну́кавым
В.	уну́каў (неадуш.) уну́кавага (адуш.)	уну́каву	уну́кава	уну́кавы (неадуш.) уну́кавых (адуш.)
Т.	уну́кавым	уну́кавай уну́каваю	уну́кавым	уну́кавымі
М.	уну́кавым	уну́кавай	уну́кавым	уну́кавых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уну́каў, ‑ава.

Які належыць унуку, уласцівы ўнуку. Вежу падабаўся ўчэпісты, гаспадарскі і ўсё ж ва ўсім добры ўнукаў розум. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Унукаў П. 10/91

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Унукаў У. (партызан) 8/218

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Унукаў У. (рэжысёр) 10/388

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Унукаў Аляксей Карлавіч

т. 18, кн. 1, с. 464

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Унукаў А. К. 12/479

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ня́ньчыць, -чу, -чыш, -чыць; незак., каго.

Даглядаць дзіця.

Н. унукаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уну́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Уну́кі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Verbum