унижа́ться возвр., страд. прыніжа́цца; зневажа́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уніжа́цца несов., возвр., страд. унижа́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зневажа́цца несов., страд. оскорбля́ться, поноси́ться, попира́ться, унижа́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыніжа́цца несов.

1. принижа́ться;

2. принижа́ться, унижа́ться;

1, 2 см. прыні́зіцца;

3. страд. принижа́ться; унижа́ться; умаля́ться; см. прыніжа́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поўзаць несов.

1. по́лзать;

мура́шкі ~заюць па дрэ́ве — муравьи́ по́лзают по де́реву;

п. на кара́чках — по́лзать на четвере́ньках;

2. перен. (унижаться) по́лзать, пресмыка́ться;

п. на кале́нях — (перад кім) по́лзать на коле́нях (перед кем)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гну́цца несов.

1. (сгибаться) гну́ться; (нагибаться — ещё) клони́ться;

2. (делаться неровным) корёжиться, коро́биться; (вгибаться) прогиба́ться;

3. перен. (поддаваться) сгиба́ться;

4. разг. (скупиться) жа́ться;

5. разг. (жить кое-как) перебива́ться;

6. (от холода) ёжиться;

7. страд. гну́ться; см. гнуць 1;

аж нос гне́цца — аж за уша́ми трещи́т;

г. кру́кам — а) (трудиться до изнеможения) гнуть (лома́ть) спи́ну (горб, хребе́т); б) (унижаться, заискивать) гнуть спи́ну (хребе́т, ше́ю)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

статьII сов.

1. (начать) пача́ць, стаць;

он стал занима́ться в вече́рней шко́ле ён пача́ў (стаў) займа́цца ў вячэ́рняй шко́ле;

2. в знач. вспомогательного глаг. «быть» (преимущественно будущего времени), а также личными формами от соответствующего глаг.;

что ты ста́нешь де́лать? што ты бу́дзеш рабі́ць?, што ты зро́біш?;

я пе́ред ним унижа́ться не ста́ну я пе́рад ім прыніжа́цца не бу́ду;

я не стал бы тебя́ беспоко́ить, е́сли бы не кра́йняя на́добность я б цябе́ не турбава́ў, калі́ б не пі́льная патрэ́ба;

3. (совершиться, сделаться) зрабі́цца, стаць;

ста́ло светло́ ста́ла (зрабі́лася) све́тла (відно́);

ему́ ста́ло нело́вко яму́ ста́ла (зрабі́лася) няёмка;

он стал свиде́телем ён стаў све́дкам;

4. (оказаться достаточным, хватить) хапі́ць, стаць;

ста́нет ли у тебя́ сил для э́того де́ла? ці хо́піць у цябе́ сіл для гэ́тай спра́вы?;

мне э́того ста́нет надо́лго мне гэ́тага хо́піць (ста́не) надо́ўга.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)