уміра́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. уміра́нне
Р. уміра́ння
Д. уміра́нню
В. уміра́нне
Т. уміра́ннем
М. уміра́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уміра́нне ср. умира́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уміра́нне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. уміраць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)