умяшча́льны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. умяшча́льны умяшча́льная умяшча́льнае умяшча́льныя
Р. умяшча́льнага умяшча́льнай
умяшча́льнае
умяшча́льнага умяшча́льных
Д. умяшча́льнаму умяшча́льнай умяшча́льнаму умяшча́льным
В. умяшча́льны (неадуш.)
умяшча́льнага (адуш.)
умяшча́льную умяшча́льнае умяшча́льныя (неадуш.)
умяшча́льных (адуш.)
Т. умяшча́льным умяшча́льнай
умяшча́льнаю
умяшча́льным умяшча́льнымі
М. умяшча́льным умяшча́льнай умяшча́льным умяшча́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

умяшча́льны, -ая, -ае.

1. Які ўмяшчае значную колькасць, многа каго-, чаго-н.

У. зала.

У. чамадан.

2. Які можа ўмясціцца.

|| наз. умяшча́льнасць, -і, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

умяшча́льны вмести́тельный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

умяшча́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Здольны ўмясціць вялікую колькасць каго‑, чаго‑н.; ёмісты. Умяшчальны зал. Умяшчальны чамадан. □ Запасяць .. [лясныя мышы] таксама арэхі, насенне клёна, вяза, ягады, але асабліва любяць арэшкі ліпы, набіваючы імі даверху даволі ўмяшчальныя дуплы. Самусенка.

2. Які можа ўмясціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

умяшча́льны geräumig (пра памяшканне і г. д.); mit grßem Fssungsvermögen (ёмістыпра посуд і г. д.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

умяшчальны, пакоўны

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

вмести́мый умяшча́льны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вмести́тельный умяшча́льны; ёмісты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

умяшча́льнасць, -і, ж.

1. гл. умяшчальны.

2. Здольнасць умяшчаць тую ці іншую колькасць чаго-н.; ёмістасць.

У. цыстэрны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

roomy [ˈru:mi, rʊmi] adj. прасто́рны, свабо́дны; умяшча́льны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)