умяша́нне гл. умяшацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

умяша́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. умяша́нне
Р. умяша́ння
Д. умяша́нню
В. умяша́нне
Т. умяша́ннем
М. умяша́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

умяша́нне ср. вмеша́тельство

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

умяша́нне, ‑я, н.

Дзейны ўдзел у чым‑н., актыўнае ўніканне ў што‑н. Чаго маўчыць маці, ясна: не хоча пакрыўдзіць Ліну сваім умяшаннем у іхнія сямейныя справы. Гаўрылкін. // Дзеянні, якія спыняюць што‑н. Хірургічнае ўмяшанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

умяша́нне н. Éinmischung f -, -en; Éingreifen n -s (актыўнае);

хірургі́чнае ўмяша́нне мед. chirúrgiuscher Éingriff

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

умяша́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак., у што.

1. Пранікнуць куды-н., змяшацца з чым-н.

У. у натоўп.

2. Стаць удзельнікам чужой справы; увязацца.

У. у размову.

3. Прыняць удзел у якой-н. справе з мэтай змены яе ходу.

У канфлікт прыйшлося ў. дырэктару.

|| незак. уме́швацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. умяша́нне, -я, н.

Узброенае ў.

Хірургічнае ў. (аперацыя).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вмеша́тельство умяша́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

intervention [ˌɪntəˈvenʃn] n. інтэрве́нцыя; умяша́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

interference [ˌɪntəˈfɪərəns] n. (in, with)

1. умяша́нне

2. перашко́да;

3. ling. інтэрферэ́нцыя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Éinmischung

f -, -en умяша́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)