умыва́ць гл. умыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

умыва́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. умыва́ю умыва́ем
2-я ас. умыва́еш умыва́еце
3-я ас. умыва́е умыва́юць
Прошлы час
м. умыва́ў умыва́лі
ж. умыва́ла
н. умыва́ла
Загадны лад
2-я ас. умыва́й умыва́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час умыва́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

умыва́ць несов. умыва́ть, вымыва́ть, мыть; см. умы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

умыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да умыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

умы́ць, -ы́ю, -ы́еш, -ы́е; -ы́ты; зак., каго-што.

Памыць (твар, рукі, шыю).

У. дзіця.

У. рукі (таксама перан.: ухіліўшыся, зняць з сябе адказнасць за што-н.). Ранак, умыты росамі (перан.).

|| незак. умыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| звар. умы́цца, -ы́юся, -ы́ешся, -ы́ецца; незак. умыва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. умыва́нне, -я, н.; прым. умыва́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

умыва́ть несов. умыва́ць, мыць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

умыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. умываць — умыць і умывацца — умыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

умыва́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да умыцца.

2. Зал. да умываць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

umywać

незак. уст. умываць, мыць;

umywać ręce — умываць рукі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

умыва́цца несов.

1. (мыть себе лицо, руки) умыва́ться; см. умы́цца;

2. страд. умыва́ться, вымыва́ться, мы́ться; см. умыва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)