умурава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак., што.

Памясціць, умацаваўшы цаглянай кладкай; умазаць.

У. касцёл.

|| незак. умуро́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. умуро́ўванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

умурава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. умуру́ю умуру́ем
2-я ас. умуру́еш умуру́еце
3-я ас. умуру́е умуру́юць
Прошлы час
м. умурава́ў умурава́лі
ж. умурава́ла
н. умурава́ла
Загадны лад
2-я ас. умуру́й умуру́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час умурава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

умурава́ць сов.

1. вмурова́ть, вде́лать;

у. кацёл — вмурова́ть (вде́лать) котёл;

2. чаще безл., перен. (морозом) скова́ть;

рэ́чку мо́цна ўмурава́ла — ре́чку кре́пко скова́ло

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

умурава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Умацаваць што‑н. цаглянай кладкай і растворам цэменту, гліны і пад. Душу ўкладваў.. [Апанас] у сваю работу, шчыра, душэўна вучыў і Марыю, як роўна вывесці сцяну, як навечна ўмураваць цагліну. Васілевіч. / у перан. ужыв. Як толькі .. [мароз] надзейна ўмуруе пруток, да яго прывязваецца свабодны канец лескі. Матрунёнак. / у безас. ужыв. За ноч рэчку ўмуравала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

умурава́ць, умуро́ўваць éinmauern vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

паўмуро́ўваць, -аю, -аеш, -ае; зак., што.

Умураваць усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вмурова́ть сов. умурава́ць, мног. паўмуро́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

умуро́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да умураваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

умурава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад умураваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўмуро́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Умураваць усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)