уме́ючы, прысл.

З уменнем, з веданнем справы.

Гэта трэба рабіць у.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уме́ючы

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
уме́ючы - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уме́ючы нареч., разг. уме́ючи;

гэ́та трэ́ба рабі́ць у. — э́то ну́жно де́лать уме́ючи

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уме́ючы, прысл.

З уменнем, з веданнем справы. Часамі .. [Дулеба] і праборку зробіць каму, але зробіць умеючы, і на яго нельга пакрыўдзіцца. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уме́ючы прысл. mit Sáchkenntnis, mit Sáchverstand, sáchverständig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

уме́ючи нареч., прост. уме́ючы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уме́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уме́ю уме́ем
2-я ас. уме́еш уме́еце
3-я ас. уме́е уме́юць
Прошлы час
м. уме́ў уме́лі
ж. уме́ла
н. уме́ла
Загадны лад
2-я ас. уме́й уме́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час уме́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)