уме́шаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уме́шаны уме́шаная уме́шанае уме́шаныя
Р. уме́шанага уме́шанай
уме́шанае		 уме́шанага уме́шаных
Д. уме́шанаму уме́шанай уме́шанаму уме́шаным
В. уме́шаны (неадуш.)
уме́шанага (адуш.)		 уме́шаную уме́шанае уме́шаныя (неадуш.)
уме́шаных (адуш.)
Т. уме́шаным уме́шанай
уме́шанаю		 уме́шаным уме́шанымі
М. уме́шаным уме́шанай уме́шаным уме́шаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уме́шаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уме́шаны уме́шаная уме́шанае уме́шаныя
Р. уме́шанага уме́шанай
уме́шанае		 уме́шанага уме́шаных
Д. уме́шанаму уме́шанай уме́шанаму уме́шаным
В. уме́шаны (неадуш.)
уме́шанага (адуш.)		 уме́шаную уме́шанае уме́шаныя (неадуш.)
уме́шаных (адуш.)
Т. уме́шаным уме́шанай
уме́шанаю		 уме́шаным уме́шанымі
М. уме́шаным уме́шанай уме́шаным уме́шаных

Кароткая форма: уме́шана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уме́шаны

1. вы́мешенный, проме́шенный;

2. вме́шенный;

1, 2 см. умясі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уме́шаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад умясіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вме́шенный уме́шаны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

умясі́ць, умяшу́, уме́сіш, уме́сіць; уме́шаны; зак., што.

1. Добра вымесіць.

У. цеста.

2. у што. Месячы, дабавіць.

У. разынкі ў цеста.

|| незак. уме́шваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

умя́тый

1. утапта́ны, мног. паўто́птваны;

2. размя́ты; уме́шаны, разме́шаны; см. умя́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)