уме́таць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
уме́таю |
уме́таем |
| 2-я ас. |
уме́таеш |
уме́таеце |
| 3-я ас. |
уме́тае |
уме́таюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
уме́таў |
уме́талі |
| ж. |
уме́тала |
| н. |
уме́тала |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
уме́таючы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
уме́таць несов., см. умята́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уме́таць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Разм. Незак. да умесці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)