уме́ласць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. уме́ласць
Р. уме́ласці
Д. уме́ласці
В. уме́ласць
Т. уме́ласцю
М. уме́ласці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уме́ласць ж. уме́лость

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уме́ласць, ‑і, ж.

Тое, што і умельства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

снорови́стость спры́тнасць, -ці ж., уме́ласць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

competence [ˈkɒmpɪtəns] n.

1. уме́льства, уме́нне, уме́ласць; здо́льнасць; кампетэ́нтнасць

2. law кампетэ́нцыя, правамо́цтва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

уме́лость ж. уме́ласць, -ці ж.; уме́льства, -ва ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мастерови́тость

1. разг. уме́ласць, -ці ж.;

2. высо́кая прафесіяна́льнасць (прафесі́йнасць);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уме́ние ср. уме́льства, -ва ср., уме́нне, -ння ср., уме́ласць, -ці ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

umiejętność

ж. здольнасць, умеласць, веданне, уменне;

Akademia Umiejętności гіст. Акадэмія навук

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)