умалі́ць, умалю́, умо́ліш, умо́ліць; умо́лены; зак., каго (што).

Схіліць да чаго-н. моцнай просьбай, угаворамі, упрасіць.

У. няўступных бацькоў.

|| незак. умо́льваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

умалі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. умалю́ умо́лім
2-я ас. умо́ліш умо́ліце
3-я ас. умо́ліць умо́ляць
Прошлы час
м. умалі́ў умалі́лі
ж. умалі́ла
н. умалі́ла
Загадны лад
2-я ас. умалі́ умалі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час умалі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

умалі́ць сов. умоли́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

умалі́ць, умалю, умоліш, умоліць; зак., каго.

Схіліць да чаго‑н. вельмі моцнай просьбай, угаворам; упрасіць. [Маці] ўмаліла капітана дазволіць ёй узяць сына з сабой, паабяцаўшы, што тут жа адправіць тэлеграму і здасць яго сваім бацькам у Саратаве. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

умалі́ць разм. (схіліць, моцна просячы) j-n durch (fléhentliche) Bítten zu etw. (D) bewégen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

умо́льваць гл. умаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

умоли́ть сов. умалі́ць, упрасі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

умаля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да умаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

умо́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да умаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

przebłagać

зак. умаліць, упрасіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)