умака́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
умака́ю |
умака́ем |
| 2-я ас. |
умака́еш |
умака́еце |
| 3-я ас. |
умака́е |
умака́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
умака́ў |
умака́лі |
| ж. |
умака́ла |
| н. |
умака́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
умака́й |
умака́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
умака́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
умака́ць несов., разг. (подвергаясь мочению, изменяться качественно) вымока́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
умака́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да умокнуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)