уліто́ўваць

дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уліто́ўваю уліто́ўваем
2-я ас. уліто́ўваеш уліто́ўваеце
3-я ас. уліто́ўвае уліто́ўваюць
Прошлы час
м. уліто́ўваў уліто́ўвалі
ж. уліто́ўвала
н. уліто́ўвала

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уліто́ўваць несов., уст., см. упа́йваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уліто́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да улітаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

улітава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак., што (уст.).

Тое, што і упаяць.

|| незак. уліто́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. уліто́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. і уліто́ўванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

впа́ивать несов. упа́йваць, уст. уліто́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уліто́ўвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да улітоўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уліто́ўванне, ‑я, н.

Уст. Дзеянне паводле знач. дзеясл. улітоўваць — улітаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)