улітава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. улітава́нне
Р. улітава́ння
Д. улітава́нню
В. улітава́нне
Т. улітава́ннем
М. улітава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

улітава́нне ср., см. упа́йка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

улітава́нне, ‑я, н.

Уст. Дзеянне паводле знач. дзеясл. улітаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

впа́йка ж.

1. (действие) упа́йванне, -ння ср., упа́йка, -кі ж., уст. улітава́нне, -ння ср.;

2. в др. знач. упа́йка, -кі ж., уст. уліто́ўка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)