Улу́жжа

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Улу́жжа
Р. Улу́жжа
Д. Улу́жжу
В. Улу́жжа
Т. Улу́жжам
М. Улу́жжы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Улужжа (в., Круглянскі р-н) 7/32

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

узлу́жжа Узбярэжжа заліўнога лугу; луг каля поля (Слаўг.). Тое ж узлужнішча (Слаўг.).

□ ур. Узлужжа (поле, луг) каля в. Папараткі Слаўг., Узлужжа (вуліца) у в. Віравая Слаўг., ур. Улужжа (поле на правым беразе р. Сажа) Карм.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)