уло́жаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уло́жаны уло́жаная уло́жанае уло́жаныя
Р. уло́жанага уло́жанай
уло́жанае		 уло́жанага уло́жаных
Д. уло́жанаму уло́жанай уло́жанаму уло́жаным
В. уло́жаны (неадуш.)
уло́жанага (адуш.)		 уло́жаную уло́жанае уло́жаныя (неадуш.)
уло́жаных (адуш.)
Т. уло́жаным уло́жанай
уло́жанаю		 уло́жаным уло́жанымі
М. уло́жаным уло́жанай уло́жаным уло́жаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уло́жаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уло́жаны уло́жаная уло́жанае уло́жаныя
Р. уло́жанага уло́жанай
уло́жанае		 уло́жанага уло́жаных
Д. уло́жанаму уло́жанай уло́жанаму уло́жаным
В. уло́жаны (неадуш.)
уло́жанага (адуш.)		 уло́жаную уло́жанае уло́жаныя (неадуш.)
уло́жаных (адуш.)
Т. уло́жаным уло́жанай
уло́жанаю		 уло́жаным уло́жанымі
М. уло́жаным уло́жанай уло́жаным уло́жаных

Кароткая форма: уло́жана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уло́жаны

1. уло́женный, вы́ложенный;

2. уло́женный;

3. перен., разг. уло́женный;

4. вло́женный; засу́нутый, су́нутый;

5. перен. вло́женный;

1-5 см. улажы́ць 2-6

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уло́жаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад улажыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вложенный уло́жаны; укла́дзены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

укла́дыш, ‑а, м.

1. Дабавачны ліст, уложаны (не ўшыты) у кнігу, газету, сшытак і пад. Каляровы ўкладыш.

2. Устаўная частка, дэталь у машыне. // Дэталі, падшыпніка. Бабітавы ўкладыш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

улажы́ць, улажу́, уло́жыш, уло́жыць; уло́жаны; зак.

1. што ў што. Палажыць, змясціць унутр.

У. кнігу ў партфель.

У. душу ў любімую справу (перан.).

2. што ў што. Змясціць у якое-н. прадпрыемства (сродкі, грошы).

У. сродкі ў будаўніцтва дарогі.

3. каго (што). Надаць каму-н. ляжачае становішча, прымусіць легчы.

У. хворага ў пасцель.

4. перан., каго (што). Тое, што і забіць (у 1 знач.; разм.).

У. на месцы з аўтамата.

5. што. Зрабіць укладку (валасоў).

У. валасы.

|| незак. уклада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 1—3 і 5 знач.) і укла́дваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. уклада́нне, -я, н. (да 1—3 і 5 знач.), укла́дванне, -я, н. і укла́дка, -і, ДМ -дцы, ж. (да 5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запра́вленный

1. (вставленный) уста́ўлены; (вложенный) уло́жаны, укла́дзены; (всунутый) усу́нуты, засу́нуты; (приделанный) прыла́джаны; (об одежде) увабра́ны;

2. (снаряжённый) нала́джаны, прыла́джаны; (приготовленный) падрыхтава́ны; (горючим) запра́ўлены;

3. кул. запра́ўлены, закра́шаны; (сметаной, молоком) забе́лены; (салом) засква́раны; (жиром) затлу́шчаны; (свиным, внутренним) зато́ўчаны; (мукой) падкало́чаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)