1. (изобличать) выкрыва́ць; (обвинять) абвінава́чваць; (ловить) лаві́ць;
2. (свидетельствовать против кого-л., доказывать) све́дчыць; даво́дзіць, дака́зваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1. (изобличать) выкрыва́ць; (обвинять) абвінава́чваць; (ловить) лаві́ць;
2. (свидетельствовать против кого-л., доказывать) све́дчыць; даво́дзіць, дака́зваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
улича́ться
1. выкрыва́цца, абвінава́чвацца; лаві́цца;
2. све́дчыцца; даво́дзіцца, дака́звацца;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абвінава́чваць
1.
2. изоблича́ть, облича́ть;
1, 2
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уличи́ть
1. (изобличить) вы́крыць; (обвинить) абвінава́ціць,
2. (доказать) даве́сці, даказа́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
лаві́ць
◊ л. на сло́ве — (каго) лови́ть на сло́ве (кого);
л. сябе́ на ду́мцы — лови́ть себя́ на мы́сли;
л. варо́н — счита́ть воро́н;
л. на ляту́ — лови́ть на лету́;
л. бягу́чага во́ўка след — иска́ть ве́тра в по́ле;
л. ву́хам — лови́ть у́хом;
л. ве́цер у по́лі — иска́ть ве́тра в по́ле;
л. ры́бу ў каламу́тнай вадзе́ —
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)