Улады́кі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Улады́кі
Р. Улады́к
Улады́каў
Д. Улады́кам
В. Улады́кі
Т. Улады́камі
М. Улады́ках

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Уладыкі (в., Вілейскі р-н) 3/80 (к.); 6/48

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

улады́ка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. улады́ка улады́кі
Р. улады́кі улады́к
Д. улады́ку улады́кам
В. улады́ку улады́к
Т. улады́кам улады́камі
М. улады́ку улады́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

эо́лавы

(ад гр. Aiolos = імя бога, уладыкі вятроў у старажытнагрэчаскай міфалогіі)

абумоўлены дзейнасцю ветру (напр. э-ыя наносы, э-ыя ўтварэнні).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)