укі́слы, -ая, -ае.

Які стаў кіслым, укіс.

Укіслае цеста.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

укі́слы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. укі́слы укі́слая укі́слае укі́слыя
Р. укі́слага укі́слай
укі́слае		 укі́слага укі́слых
Д. укі́сламу укі́слай укі́сламу укі́слым
В. укі́слы (неадуш.)
укі́слага (адуш.)		 укі́слую укі́слае укі́слыя (неадуш.)
укі́слых (адуш.)
Т. укі́слым укі́слай
укі́слаю		 укі́слым укі́слымі
М. укі́слым укі́слай укі́слым укі́слых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

укі́слы

1. заки́сший, уки́сший;

2. проки́сший

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

укі́слы, ‑ая, ‑ае.

Які стаў кіслым, набыў неабходную кіслату.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

проки́сший пракі́слы, скі́слы, укі́слы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заки́сший

1. прич. які́ (што) укі́с, які́ (што) закі́с; які́ (што) скіс; см. заки́снуть;

2. прил. укі́слы, закі́слы, кі́слы; скі́слы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)