укіпе́ць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. укіпі́ць укіпя́ць
Прошлы час
м. укіпе́ў укіпе́лі
ж. укіпе́ла
н. укіпе́ла

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

укіпе́ць сов. (от кипения уменьшиться в объёме) укипе́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

укіпе́ць, ‑піць; зак.

Разм. У часе варкі паменшыцца ў аб’ёме. Юшка ўкіпела.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

укіпа́ць, укіпе́ць разм. кул. éinkochen vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

укіпа́ць, ‑ае.

Незак. да укіпець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

укипе́ть сов., разг. (выкипеть) вы́кіпець; (увариваясь) укіпе́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)