укіпа́ць

дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. укіпа́е укіпа́юць
Прошлы час
м. укіпа́ў укіпа́лі
ж. укіпа́ла
н. укіпа́ла

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

укіпа́ць несов. (от кипения уменьшаться в объёме) укипа́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

укіпа́ць, ‑ае.

Незак. да укіпець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

укіпа́ць, укіпе́ць разм. кул. éinkochen vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

укипа́ть несов., разг. (выкипать) выкіпа́ць; (увариваясь) укіпа́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)