укі́двацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
укі́дваецца |
укі́дваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
укі́дваўся |
укі́дваліся |
| ж. |
укі́двалася |
| н. |
укі́двалася |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
укі́двацца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да укінуцца (у 1, 2 і 4 знач.).
2. Зал. да укідваць 1.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
укі́нуцца, -нуся, -нешся, -нецца; -нься; зак.
1. у што. Імкліва кінуцца куды-н., скочыць у што-н.
У. на хаду ў калёсы.
2. у што. Уваліцца куды-н., падаючы ўніз (разм.).
У. ў канаву.
3. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан. Нечакана ўзнікнуць, паявіцца.
Укінулася хвароба.
|| незак. укі́двацца, -аюся, -аешся, -аецца (да 1 і 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вки́дываться страд. укіда́цца, укі́двацца;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вбра́сываться возвр., страд. укіда́цца, укі́двацца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вверга́ться
1. укіда́цца, укі́двацца; упада́ць;
2. страд. укіда́цца, укі́двацца; уганя́цца, уво́дзіцца; см. вверга́ть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)