укрыжава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. укрыжу́ю укрыжу́ем
2-я ас. укрыжу́еш укрыжу́еце
3-я ас. укрыжу́е укрыжу́юць
Прошлы час
м. укрыжава́ў укрыжава́лі
ж. укрыжава́ла
н. укрыжава́ла
Загадны лад
2-я ас. укрыжу́й укрыжу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час укрыжава́ўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

укрыжава́ць сов. распя́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

укрыжава́ць, укрыжо́ўваць бібл. kréuzigen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ukrzyżować

зак. распяць, укрыжаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

kréuzigen

vt распя́ць, раскрыжава́ць, укрыжава́ць

sein Fleisch ~ — царк. утаймо́ўваць сваю́ плоць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Kreuz

n -es, -e

1) крыж

das Róte ~ — чырво́ны крыж

etw. übers ~ légen — пакла́сці што-н. крыж-на́крыж

ein ~ schlágen*, das Zéichen des ~es máchen — перажагна́цца

ans ~ schlágen* [nágeln] — раскрыжава́ць, укрыжава́ць

2) анат. паясні́ца

3) карт. жо́лудзі, крэ́сці

4) крыж, ця́жар, му́ка, паку́та

sich in sein ~ schícken — пако́рліва не́сці свой крыж, прыміры́цца з сваі́м лёсам

5) муз. дые́з

◊ ein ~ über etw. (A) máchen — паста́віць крыж на чым-н.; махну́ць руко́ю на што-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)