Verbum

анлайнавы слоўнік

Камуністычная партыя Заходняй Украіны

т. 7, с. 547

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Нацыянальны мастацкі музей Украіны

т. 11, с. 239

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

«Дакументы папскіх нунцыяў па гісторыі Украіны і Беларусі»

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

гры́ўна, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

Грашовая адзінка Украіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Украі́на

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Дэкрэт «Аб аб’яднанні савецкіх рэспублік: Расіі, Украіны, Латвіі, Літвы, Беларусі для барацьбы з сусветным імперыялізмам»

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

украі́нцы, -аў, адз. -нец, -нца, м.

Усходнеславянскі народ, які складае асноўнае насельніцтва Украіны.

|| ж. украі́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. украі́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

курэ́нь, кураня́, мн. курані́, куранёў, м.

1. У некаторых мясцовасцях Беларусі: будан (разм.).

2. Жылая хата ў некаторых месцах Украіны і Прыдоння.

3. Асобная частка Запарожскага войска, а таксама яе стан (гіст.).

|| прым. куранны́, -а́я, -о́е (да 3 знач.).

К. атаман.

Выбіраць кураннога (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

усеўкраі́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ўсёй Украіны, агульны для ўсёй УССР. Усеўкраінская нарада перадавікоў вытворчасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дварані́н, ‑а; мн. ‑ране, ‑ран; м.

Асоба, якая належыць да дваранскага саслоўя. Лукаш Леўчанка, дваранін па паходжанню, прыблукаў сюды з Украіны і асталяваўся ў Верхані. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)