украі́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. украі́нскі украі́нская украі́нскае украі́нскія
Р. украі́нскага украі́нскай
украі́нскае		 украі́нскага украі́нскіх
Д. украі́нскаму украі́нскай украі́нскаму украі́нскім
В. украі́нскі (неадуш.)
украі́нскага (адуш.)		 украі́нскую украі́нскае украі́нскія (неадуш.)
украі́нскіх (адуш.)
Т. украі́нскім украі́нскай
украі́нскаю		 украі́нскім украі́нскімі
М. украі́нскім украі́нскай украі́нскім украі́нскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

украі́нскі украи́нский

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

украі́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Украіны, украінцаў, які належыць ім. Украінская мова. Украінскі звычай. // Уласцівы ўкраінцам; такі, як ва ўкраінцаў. Украінская вышыўка. Украінская кашуля. Украінскі боршч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

украі́нскі ukraínisch;

украі́нская мо́ва die ukraínische Spráche, das Ukraínische (sub)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

украі́нцы, -аў, адз. -нец, -нца, м.

Усходнеславянскі народ, які складае асноўнае насельніцтва Украіны.

|| ж. украі́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. украі́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Украінскі шчыт

т. 16, с. 208

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Украінскі дзяржаўны акадэмічны народны хор

т. 16, с. 208

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

украи́нский украі́нскі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гапа́к, -а́, м.

Украінскі народны танец, а таксама музыка да яго.

Танцаваць г.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Ukrainian​2 [ju:ˈkreɪniən] adj. украі́нскі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)