уко́шаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
уко́шаны |
уко́шаная |
уко́шанае |
уко́шаныя |
| Р. |
уко́шанага |
уко́шанай уко́шанае |
уко́шанага |
уко́шаных |
| Д. |
уко́шанаму |
уко́шанай |
уко́шанаму |
уко́шаным |
| В. |
уко́шаны (неадуш.) уко́шанага (адуш.) |
уко́шаную |
уко́шанае |
уко́шаныя (неадуш.) уко́шаных (адуш.) |
| Т. |
уко́шаным |
уко́шанай уко́шанаю |
уко́шаным |
уко́шанымі |
| М. |
уко́шаным |
уко́шанай |
уко́шаным |
уко́шаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
уко́шаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
уко́шаны |
уко́шаная |
уко́шанае |
уко́шаныя |
| Р. |
уко́шанага |
уко́шанай уко́шанае |
уко́шанага |
уко́шаных |
| Д. |
уко́шанаму |
уко́шанай |
уко́шанаму |
уко́шаным |
| В. |
уко́шаны (неадуш.) уко́шанага (адуш.) |
уко́шаную |
уко́шанае |
уко́шаныя (неадуш.) уко́шаных (адуш.) |
| Т. |
уко́шаным |
уко́шанай уко́шанаю |
уко́шаным |
уко́шанымі |
| М. |
уко́шаным |
уко́шанай |
уко́шаным |
уко́шаных |
Кароткая форма: уко́шана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
уко́шаны ско́шенный; нако́шенный; см. укасі́ць 2
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уко́шаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад укасіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)