уко́чвацца гл. укаціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уко́чвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уко́чваюся уко́чваемся
2-я ас. уко́чваешся уко́чваецеся
3-я ас. уко́чваецца уко́чваюцца
Прошлы час
м. уко́чваўся уко́чваліся
ж. уко́чвалася
н. уко́чвалася
Дзеепрыслоўе
цяп. час уко́чваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уко́чвацца несов., возвр., страд. вка́тываться; см. укаці́цца, уко́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уко́чвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да укаціцца.

2. Зал. да укочваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

укаці́цца, укачу́ся, уко́цішся, уко́ціцца; зак., у што.

Коцячыся, апынуцца ўнутры чаго-н., увайсці, уехаць.

Мяч укаціўся ў вароты.

|| незак. уко́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вка́тываться возвр., страд. уко́чвацца; уско́чвацца; см. вкати́ться, вка́тывать.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wtaczać się

незак.

1. укочвацца; ускочвацца;

2. разм. увальвацца, ускарасквацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)