уклея

Том: 34, старонка: 344.

img/34/34-344_1835_Уклея.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

Кляя́ ’уклей’ (З нар. сл.). Гл. уклея.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Кле́я ’кусты, дзе знаходзяцца дробныя пушыстыя звяркі пры ачапленні ў час палявання’ (Нас., Яшк.). Няясна.

◎ Клея́ ’ўклея’ (З нар. сл.). Гл. уклея.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)