‘дзеянне’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| укле́йкі | |
| укле́йцы | |
| укле́йку | |
| укле́йкай укле́йкаю  | 
			|
| укле́йцы | 
Крыніцы:
	
		
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
‘дзеянне’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| укле́йкі | |
| укле́йцы | |
| укле́йку | |
| укле́йкай укле́йкаю  | 
			|
| укле́йцы | 
Крыніцы:
	
		
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
‘што-н. уклеенае’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| укле́йкі | ||
| укле́йкі | укле́ек | |
| укле́йцы | укле́йкам | |
| укле́йку | укле́йкі | |
| укле́йкай укле́йкаю  | 
			укле́йкамі | |
| укле́йцы | укле́йках | 
Крыніцы:
	
		
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
1. вкле́йка;
2. 
1, 2 
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1. 
2. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
укле́іць, -е́ю, -е́іш, -е́іць; -е́ены; 
1. што ў што. Уставіць, замацаваўшы клеем.
2. што чым. Заклеіць скрозь што
3. 
|| 
|| 
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сіля́ўка 
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Вукляя́ ’ўклейка, Albumus lucidus’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
вкле́йка 
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)