Verbum

анлайнавы слоўнік

укле́йваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

укле́йваць несов.

1. (вделывать, вставлять) вкле́ивать;

2. (заклеивать сплошь) укле́ивать;

1, 2 см. укле́іць ^{1, 2}

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

укле́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да уклеіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

укле́іць, укле́йваць

1. (устаўляць, прыклейваць) éinkleben vt, hinéinkleben vt;

2. (заклейваць цалкам) zúkleben vt, verklében vt; zúleimen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

укле́іць, -е́ю, -е́іш, -е́іць; -е́ены; зак.

1. што ў што. Уставіць, замацаваўшы клеем.

У. карту ў кнігу.

2. што чым. Заклеіць скрозь што-н.

У. сцяну плакатамі.

3. перан., чым і без дап. Нанесці ўдар, адлупцаваць (разм.).

У. пугай.

|| незак. укле́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. укле́йванне, -я, н. і укле́йка, -і, ДМ -йцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вкле́ивать несов. укле́йваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

укле́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. уклейваць — уклеіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

укле́йвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да уклеіцца.

2. Зал. да уклейваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

éinkleben

vt укле́йваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

укле́йванне ср.

1. вкле́ивание;

2. укле́ивание;

1, 2 см. укле́йваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)