укла́дчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. укла́дчыца укла́дчыцы
Р. укла́дчыцы укла́дчыц
Д. укла́дчыцы укла́дчыцам
В. укла́дчыцу укла́дчыц
Т. укла́дчыцай
укла́дчыцаю		 укла́дчыцамі
М. укла́дчыцы укла́дчыцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

укла́дчыца I ж. вкла́дчица

укла́дчыца II ж. укла́дчица

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

укла́дчыца ​1, ‑ы, ж.

Жан. да укладчык ​1.

укла́дчыца ​2, ‑ы, ж.

Жан. да укладчык ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

укла́дчык¹, -а, мн. -і, -аў, м.

Уладальнік грашовага ўкладу.

|| ж. укла́дчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

укла́дчык², -а, мн. -і, -аў, м.

Рабочы, які займаецца ўкладваннем, укладкай чаго-н.

У. рэек.

|| ж. укла́дчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вкла́дчица укла́дчыца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

укла́дчица укла́дчыца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)