Verbum

анлайнавы слоўнік

укла́дчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

укла́дчык¹, -а, мн. -і, -аў, м.

Уладальнік грашовага ўкладу.

|| ж. укла́дчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

укла́дчык², -а, мн. -і, -аў, м.

Рабочы, які займаецца ўкладваннем, укладкай чаго-н.

У. рэек.

|| ж. укла́дчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

укла́дчык I м. вкла́дчик

укла́дчык II м. укла́дчик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

укла́дчык ¹, ‑а, м.

Той, хто робіць уклад ² (у 1 знач.); уладальнік грашовага ўкладу.

укла́дчык ², ‑а, м.

Той, хто займаецца ўкладваннем чаго‑н. Укладчык рэек. Брыгада ўкладчыкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

укла́дчык^I м. фін. Deponént m -en, -en; Kóntoinhaber m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

укла́дчык^II м.

1. Pácker; Stápler m -s, - (у штабель);

2. чыг. Schíenenleger m -s, -; Verlégekran m -(e)s, -e (кран)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

інве́стар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Укладчык, які ажыццяўляе інвестыцыі.

|| прым. інве́старскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вкла́дчик укла́дчык, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

укла́дчик укла́дчык, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)